Uszkodzenia, zużycie, odkształcenie i utrata wyważenia dynamicznego elementów wału kardana spowoduje nienormalny hałas i wibracje podczas jazdy samochodem, aw ciężkich przypadkach uszkodzenie powiązanych elementów. W trakcie jazdy, gdy samochód rusza lub przyspiesza, wydaje dźwięk „Gordon”, co w oczywisty sposób świadczy o odczuciu luźnych części. Jeśli koło zębate osi napędowej nie jest luźne, oznacza to, że wał kardana jest oczywiście luźny. Częściami luźnymi są łożyska krzyżowe przegubów uniwersalnych lub widełki kołnierzowe ze stalową miską, wały wielowypustowe, tuleje rozprężne i tuleje wielowypustowe. Zasadniczo średnica wału poprzecznego i rozstaw łożysk nie powinna być większa niż 0,13 mm, a szczelina zazębienia między wałem rozprężnym a tuleją wielowypustową nie powinna być większa niż 0,3 mm. Naprawę należy przeprowadzić, gdy wykracza ona poza zakres użytkowania.
1. W tradycyjnej metodzie spawania naprawczego, tulei wkładanych i punktów ściągania izolacji często stosuje się do zużycia wałka przegubowego. Jednakże, gdy materiał wałka przegubu uniwersalnego jest wykonany ze stali 45 (hartowanej i odpuszczanej), tak długo, jak przeprowadzana jest obróbka powierzchni, generowane będą wewnętrzne naprężenia spawalnicze. Podczas pracy pod dużym obciążeniem na kołnierzu wału mogą pojawić się pęknięcia lub nawet pęknięcia. Jeśli zastosuje się wyżarzanie naprężeniowe, będzie to bardzo trudne. Gdy materiał wału to HT200, spawanie żeliwa nie jest idealne. Niektóre firmy z wyższą technologią konserwacji będą stosować powlekanie szczotką, spawanie laserowe, spawanie mikrołukowe, a nawet spawanie na zimno. Te techniki konserwacji zwykle wiążą się z wysokimi wymaganiami i kosztami.
2. Technologia polimerowa może poprawić wydajność konserwacji poprzez operacje na miejscu, zmniejszyć koszty konserwacji i intensywność konserwacji. Polimerowe materiały kompozytowe mają nie tylko wytrzymałość i twardość wymaganą przez metale, ale także mają cechy (zmienne zależności), których nie mają metale. Jednocześnie można wykorzystać wytrzymałość samego materiału kompozytowego. Ściskanie, odporność na zginanie, plastyczność itp. mogą pochłaniać wpływ sił zewnętrznych, zmniejszać promieniowe oddziaływanie łożyska na wał, zmniejszać możliwość powstawania luzów i zapobiegać wtórnemu zużyciu spowodowanemu wzrostem luzów wyposażenia.